Ο Cassidy υπεβλήθη σε 12 περίπου εγχειρήσεις αλλά και πάλι δεν έβλεπε κάποια πρόοδο στο γόνατο του που συνέχισε να πρήζεται.
Στο μεταξύ ο manager της πρώτης ομάδας, ο Roy Evans πάλευε για να παραμείνει στη θέση του μαζί με το επιτελείο του.
Με τέτοια πίεση ήταν λίγοι οι άνθρωποι στην ομάδα που θα έβγαιναν μπροστά για να τον υπερασπιστούν. Όταν ο Houllier αντικατέστησε τον Evans προς το τέλος του 1998, ο Cassidy ένιωσε ‘αποξενωμένος’.
«Δεν ήθελα να φύγω γιατί η Liverpool ήταν όλα όσα ήξερα, το σπίτι μου.» λέει.
«Όταν όμως κάθισα να μιλήσω με τον Houllier κατάλαβα πως δεν επρόκειτο να συμβεί. Αν και μου είπε πως θα του άρεσε να με δει στη θέση του αριστερού μπακ και πως η θέση αυτή ήταν ανοιχτή μου εξήγησε πως δεν είχε δει αρκετά από μένα ώστε να μου προσφέρει ένα νέο συμβόλαιο. Με τον Roy (Evans) να αποχωρεί μαζί με όλους τους παλιούς προπονητές -που με ήξεραν καλύτερα, όπως οι Sammy Lee, Joe Corrigan, Doug Livermore, δεν υπήρχε πλέον κανένας να μιλήσει εκ μέρους μου.»
«Μπορεί να έπαιρνε χρόνο για να αποκατασταθεί σωστά το γόνατο μου αλλά σίγουρα θα είχα μια καλύτερη ευκαιρία αν αυτό συνέβαινε στη Liverpool. Δεν κρατώ κάποια άσχημα συναισθήματα εναντίον του Houllier διότι βρισκόταν υπό μεγάλη πίεση να φέρει αλλαγές και δεν θα περίμενε κανέναν για οποιανδήποτε λόγο.»
Η Cambridge του πρόσφερε μια δίοδο διαφυγής αλλά θα βρισκόταν μακριά, κάπου 200 μίλια από το σπίτι του και σε μια περίοδο που η σύντροφος του είχε γεννήσει τον γιό τους.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Cassidy να περάσει τον πρώτο χρόνο από το διετές συμβόλαιο του ταξιδεύοντας πάνω- κάτω στον αυτοκινητόδρομο, «χωρίς να είμαι προφανώς ο καλύτερος επαγγελματίας, όπως θα έπρεπε» σύμφωνα με τον ίδιο.
Η αλήθεια βέβαια του προκαλούσε πόνο γιατί το γόνατο του συνέχιζε να τον προβληματίζει οπότε και καταλάβαινε πως η καριέρα του θα τελείωνε σύντομα.
«Περνάς όλη σου τη ζωή σκεπτόμενος πως θα είσαι ένας αστέρας παίζοντας για τη Liverpool και την Αγγλία.» λέει.
«Και τελικά βρίσκεσαι στην Cambridge United με ένα σακατεμένο γόνατο. Είναι δύσκολο να το δεχτείς. Νοητικά κανένας δεν σε προετοιμάζει για αυτό.»
«Αγόρασα ένα σπίτι κοντά στο Huntingdon Racecourse και όταν δεν επέστρεφα στο σπίτι καθόμουν εκεί μόνος μου βυθισμένος στις σκέψεις μου.»
Ο Cassidy συμφώνησε με την Cambridge για αμοιβαία λύση του συμβολαίου του και στη συνέχεια δοκίμασε να αγωνιστεί λίγο στην Conference (National League Premier στις μέρες μας) στην Northwich Victoria ενώ στη συνέχεια πήγε στην Burscough στη Northern Premier League για 60 λίρες την εβδομάδα, συμπληρώνοντας έτσι το εισόδημα του από την εργασία του στην οικοδομική εταιρία του πατέρα του.
Η καρδιά του δεν βρισκόταν πλέον στο ποδόσφαιρο αν και προσπάθησε να ξαναβρεί την αγάπη αυτή παίζοντας με τους φίλους του στο Liverpool Sunday League.
Οι σκηνές πάντως στο πρωτάθλημα αυτό του παρουσίασαν πολύ διαφορετικές προκλήσεις.
«Έβλεπες τσάντες στην άκρη του γηπέδου γεμάτες με όπλα και μαχαίρια.» λέει.
«Ο επιθετικός μπορεί να έπεφτε κάτω στην εκτέλεση κάποιου κόρνερ και ο διαιτητής ήταν τρομοκρατημένος σε τέτοιο βαθμό που δεν απέβαλε κάποιον παίκτη. Δεν ήταν για μένα αυτές οι καταστάσεις.»
Για λίγο προσπάθησε να παίξει 5×5 αλλά κάποιες φορές θα του έπαιρνε ένα δεκαπενθήμερο για να επανέλθει το γόνατο του. Ο Cassidy παραδέχεται πως άρχισε να «μισεί το ποδόσφαιρο».
Ήξερε επίσης πως δεν άντεχε να παρακολουθεί τη Liverpool όπου οι πρώην συμπαίκτες του όπως ο Carragher είχαν καθιερωθεί στην πρώτη ομάδα κερδίζοντας συνέχεια τρόπαια όπως είχαν κάνει το 2001. Είχε αποξενωθεί εντελώς από τον παλιό του κοινωνικό κύκλο και αποκόπηκε από τον στενό κύκλο των φίλων που είχε στη Liverpool.
«Ήμουν ευχαριστημένος με αυτά τα παιδιά γιατί δεν είμαι ζηλιάρης.» επιμένει.
«Συνεχώς όμως σκεπτόμουν πως ‘θα έπρεπε να ήμουν δίπλα σου σε αυτό το ταξίδι’.» λέει αναφερόμενος στους παλιούς συμπαίκτες του στην Ακαδημία των Κόκκινων.
Συνεχίζεται…
