Ο Alexis Mac Allister έγραψε στο The Players Tribune πως ο Diogo Jota υποστηρίζει για πάντα από τον ουρανό την τεράστια οικογένεια της Liverpool.
Ο Αργεντινός ακολούθησε το παράδειγμα πολλών άλλων παικτών και προχώρησε σε μια εξομολόγηση από καρδιάς για τη ζωή και για την ποδοσφαιρική του πορεία έως σήμερα.
Ο Macca γράφει για το περσινό πρωτάθλημα:
«Το Παγκόσμιο Κύπελλο, σχεδόν δεν μοιάζει αληθινό, μέχρι σήμερα. Όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα. Ήταν ένα όμορφο όνειρο από το οποίο ακόμα δεν έχω ξυπνήσει.»
«Αλλά αυτός ο τίτλος της Premier League και αυτή η ομάδα της Liverpool, ήταν τόσο αληθινά.»
«Όταν ακούστηκε το τελευταίο σφύριγμα εναντίον της Tottenham, έπεσα στα γόνατά μου και άρχισα να κλαίω. Ήταν σαν κάτι να με χτύπησε στο στήθος. Νομίζω ότι είναι επειδή είχαμε μια γνήσια αδελφότητα, κάτι που είναι πολύ σπάνιο στο ποδόσφαιρο.» Είπε ο Mac Allister.
«Μετά την τραγωδία αυτού του καλοκαιριού και το συναίσθημα της ανακάλυψης ότι θα γινόμουν πατέρας, όλα αυτά έχουν αποκτήσει ένα πολύ βαθύτερο νόημα για μένα.»
«Ω, είναι απλώς ποδόσφαιρο. Πώς μπορούμε να το ξαναπούμε αυτό; Όχι, δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο.»
«Δεν είναι απλώς ένας σύλλογος. Είναι η οικογένειά μας. Είναι οι αναμνήσεις μας, η κληρονομιά μας και πρέπει να την αγαπάμε, γιατί δεν ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει.» Σημειώνει ο Mac Allister.
«Γι’ αυτό η ζωή είναι καλύτερη όταν επιβραδύνεις και αρχίζεις να εκτιμάς όλα όσα έχεις. Και εγώ εκτιμώ πραγματικά όλα όσα έχω.»
«Τελικά, το ποδόσφαιρο είναι ακριβώς όπως η ίδια η ζωή. Είναι τόσο απρόβλεπτο.»
Στη συνέχεια γράφει για τον Diogo Jota:
«Υπάρχει ένας στην ομάδα που θα έχει μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές μας για πάντα.»
«Προφανώς, και με μεγάλη συγκίνηση, θέλω να αφιερώσω αυτήν την παράγραφο στον Diogo. Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πώς μας άφησε τόσο νωρίς. Πάντα είχα καλή σχέση μαζί του, αλλά η περασμένη χρονιά ακόμα περισσότερο.»
«Ήταν πάντα ένα πολύ προσγειωμένο, οικογενειακό άτομο και ποτέ δεν προσπαθούσε να προσποιηθεί ότι είναι κάτι που δεν ήταν.»
«Μια μέρα ερχόταν και σε αγκάλιαζε και την επόμενη μέρα δεν έλεγε καν γεια, χα χα χα.»
«Μας άρεσε να «κάνουμε πλάκα» και πάντα βρίσκαμε έναν τρόπο, είτε επρόκειτο για τους καβγάδες μας Messi εναντίον Cristiano, είτε απλώς παίζαμε χαρτιά. Ήταν μέρος του παιχνιδιού. Θα επιλέγω πάντα να τον θυμάμαι με ένα χαμόγελο.» Γράφει ο Mac Allister.
«Και ξέρω ότι με αυτό το χαμόγελο, θα μας στηρίζει από ψηλά. Αν δεν το πιστεύετε αυτό, τότε απλώς κοιτάξτε το λεπτό που σκόραρε ο Frimpong στο Community Shield. Στο 20ό.»
«Αυτά είναι σημάδια.»
«Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ αυτή την ευκαιρία για να στείλω τους θερμότερους χαιρετισμούς μου στην οικογένειά του, την οποία δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε, καθώς είναι αυτοί που υποφέρουν περισσότερο από τον τραγικό θάνατο του ίδιου και του αδελφού του, Andre. Τον σεβασμό και την αγάπη μου σε όλους τους.»
