Δύο παιχνίδια χάθηκαν κόντρα στη ροή του αγώνα στις καθυστερήσεις, όταν η Liverpool έδειχνε δικαιολογημένα κουρασμένη, και η ενδεκάδα άλλαξε με την προσθήκη επιθετικών για να κυνηγήσει την ισοφάριση. Ένα ακόμη χάθηκε μερικώς κόντρα στη ροή του αγώνα στις καθυστερήσεις (με την Crystal Palace,που ήταν εξαιρετική ειδικά στο πρώτο ημίχρονο).
Τα υποκείμενα στατιστικά της Liverpool κινούνται μαζικά προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά οι αντίπαλοι βγάζουν εντυπωσιακά τελειώματα, κερδίζουν εύκολα πέναλτι, ενώ η Liverpool δεν έχει καθόλου τύχη.
Το xG υπέρ φαίνεται με κόκκινο και το xG κατά με γκρι, σε κυλιόμενο μέσο όρο δύο αγώνων.
Η Brentford είχε ολόκληρη εβδομάδα να προετοιμαστεί, και φαινόταν σαν να μην είχε παίξει μόλις ένα μεγάλο παιχνίδι την Κυριακή, άλλο την Τετάρτη και έπειτα αυτό το Σάββατο.
Γιατί απλούστατα δεν είχε.
Είναι γρήγοροι, δυνατοί και παίζουν άμεσα. Τα πλάγια τους είναι τρομακτικά, και κάθε αναπήδηση από τέτοιες φάσεις καταλήγει κατευθείαν σε αντίπαλο· μια φάση 0.11xG που τελειώθηκε άμεσα, όπως όλες αυτές οι φάσεις των αντιπάλων που τελειώνονται με την πρώτη.
Έπειτα, η διαιτησία στο παιχνίδι με την Brentford ήταν τόσο κακή που πήρε στη Liverpool 57 λεπτά για να κερδίσει δεύτερο φάουλ – πράγμα που ταιριάζει με την περσινή απόδοση του Simon Hooper στο παιχνίδι με την Palace, όταν είχε δώσει 11 φάουλ στην Palace και κανένα στη Liverpool μέχρι τα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου.
Έδωσε επίσης μόνο κίτρινη στον Anthony Gordon για ένα καθαρό κόκκινο νωρίτερα στη σεζόν, και είναι ο ίδιος «κλόουν» που, στο παιχνίδι με την Spurs, όταν οι Reds ήταν ήδη με 10 παίκτες και ενώ ήξερε ότι το VAR είχε ακυρώσει λανθασμένα ένα γκολ, απέβαλε τον Diogo Jota με δύο από τις πιο «μαλακές» κίτρινες που θα δείτε ποτέ· η μία δεν ήταν καν φάουλ. Αντί να διορθώσει το λάθος του VAR, το έκανε χειρότερο. Ο Hooper είναι στην ίδια κατηγορία με τον David Coote, διαιτητές των οποίων τα στατιστικά με ανησυχούν όταν σφυρίζουν αγώνες της Liverpool.
Το ότι ο Cody Gakpo μπορεί να ανατραπεί ενώ τρέχει ολοταχώς προς την εστία – με τον αμυντικό που δεν πλησιάζει καν τη μπάλα (σημάδι ότι πρόκειται για φάουλ) – και είναι έτοιμος να σουτάρει, χωρίς να δοθεί πέναλτι, είναι το ένα· αλλά το να βλέπεις στο άλλο μισό γήπεδο ένα «μη-φάουλ» έξω από την περιοχή, με τον Dango να κάνει ένα βήμα και μετά να εκτοξεύεται στον αέρα, είναι απλώς άλλο ένα παράδειγμα της τρέλας.
Ήταν αυτό φυσική πτώση ή κάτι από το Cirque du Soleil; Με καθυστέρηση, εκτινάχθηκε στον πιο αφύσικα στριφτό τρόπο που θα δείτε, αφού είχε ήδη κάνει το βήμα. Δείτε ξανά την πτώση. Είναι κωμική. Με τίποτα δεν θα δινόταν αυτό ως φάουλ υπέρ της Liverpool αν συνέβαινε στην άλλη πλευρά. Κανένας διαιτητής δεν θα έδινε πέναλτι για αυτό, αλλά το VAR εμφανίζεται για να πει ότι είναι μέσα στην περιοχή. Σε καμία στιγμή δεν έμοιαζε ή φαινόταν σαν φάουλ ή πέναλτι.
Η Liverpool πρέπει να γίνει καλύτερη στο να κερδίζει τις δεύτερες μπάλες απέναντι σε αυτό το ale-house shitball,
Είναι επίσης δύσκολο να ξέρεις πού θα καταλήξουν οι δεύτερες μπάλες. Ίσως χρειαστεί να θυσιάσεις παίκτες δημιουργίας στη μεσαία γραμμή, αλλά τότε δεν θα δημιουργείς το ίδιο.
Είναι επίσης σκληρό να μην μπορείς να ισοφαρίσεις στο 0-1 με πέναλτι, αφού δεν παίρνεις φέτος κανένα, μόνο για να βλέπεις μετά τους αντιπάλους να πηγαίνουν στην άλλη πλευρά και να κάνουν το 2-0. Ο Ibou Konaté φαίνεται εξαντλημένος αλλά είναι απαραίτητος για αυτές τις μεγάλες εναέριες καταιγίδες, ενώ ο νέος σούπερ σταρ κεντρικός αμυντικός των 6’5” έπαθε ρήξη χιαστού στο ντεμπούτο του.
Νόμιζα ότι ο Giorgi Mamardashvili έκανε δύο απίστευτες αποκρούσεις, και γενικά ήταν καλός με τα πόδια του όταν του έδιναν μπάλα που δεν αναπηδούσε άσχημα. Μερικές από τις πάσες προς αυτόν ήταν κακές, και δεν θέλεις να παραχωρείς εύκολα πλάγια· αλλά αυτό τους κάνει όλους πιο νευρικούς, αφού σε ένα πλάγιο όπως της Brentford είναι τόσο δύσκολο να αμυνθείς.
Ένιωσα ότι ο Mama δεν βγήκε αρκετά για να κλείσει τη γωνία στο δεύτερο γκολ, αλλά αυτό ήταν μόλις το τρίτο του παιχνίδι στην Premier League, και πρέπει να προσαρμοστεί στον τρόπο που παίζει η Liverpool. Ο Alisson πιθανότατα θα τα είχε πάει καλύτερα σε εκείνη την κατάσταση (καθώς αυτό είναι το δυνατό του σημείο, όπου κανείς δεν μπορεί να τον ανταγωνιστεί), αλλά αυτό είναι μέρος της μεταβατικής σεζόν συνολικά: όλοι πρέπει να προσαρμοστούν ο ένας στον άλλον.
Συνεχίζεται…
